De Rivier
De Rivier
De rivier
Zij is dit keer te breed
Ik kan niet overvaren
Mijn schip
Zij is te diep geladen
Zij zou zinken
Het water is te wild en te woest
Ik wil naar de overkant
Als ik maar wist
Hoe dat nu moest
Het tij
Zij zal zich gaan keren
Het woeste wilde water
Zal zeker weer gaan bedaren
Het water zij draagt dan
Mijn zwaar geladen schip
Veilig naar de overkant
En ontwijkt behoedzaam elke klip
En loopt niet vast in het zand
En zo kom ik toch
Altijd weer veilig
Aan de overkant te staan
Liefs Jet
De rivier
Zij is dit keer te breed
Ik kan niet overvaren
Mijn schip
Zij is te diep geladen
Zij zou zinken
Het water is te wild en te woest
Ik wil naar de overkant
Als ik maar wist
Hoe dat nu moest
Het tij
Zij zal zich gaan keren
Het woeste wilde water
Zal zeker weer gaan bedaren
Het water zij draagt dan
Mijn zwaar geladen schip
Veilig naar de overkant
En ontwijkt behoedzaam elke klip
En loopt niet vast in het zand
En zo kom ik toch
Altijd weer veilig
Aan de overkant te staan
Liefs Jet
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Vrijdag, februari 14, 2003 14:38 |
| Ooit zal het water rustig zijn ook voor jou scheepje Gr Paul |
|
| sleepless: | Dinsdag, oktober 29, 2002 12:14 |
| Like a bridge over troubled water. 'k vind altijd die kracht terug in jouw gedichten. Knap! Groetjes. |
|
| Hans Winter: | Maandag, oktober 28, 2002 23:18 |
| wie brengt de storm tot bedaren, wie zal zich naast mij scharen op dat wild verwoestende water, wie heeft een zo groot geloof dat het golven doven kan. groetje, hans |
|
| waterval: | Maandag, oktober 28, 2002 01:41 |
| wat een mooie metafoor.... prachtig.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||