Het bankje
het bankje waar wij
op zitten -aan de buitenkant
van de bocht
in het herfstige park
bekrast met de namen
van geliefden-
verstrooit voor even mijn gedachten tot
onze blikken kruisen
maar niet in elkaar
enkel dwars
elk weg
in onze eigen lange dreef
waarin zon en vallende bladeren
op het ritme van de wind
ons denken dirigeert tot
jij fluisterend
op de rand van mijn gehoor
"zie je die boom daar
hij heeft net zijn laatste blad verloren"
^__^
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Vrijdag, november 08, 2002 14:34 |
| Prachtig ja! | |
| Basje : | Zondag, oktober 27, 2002 22:01 |
| heel beeldend prachtig gedicht... maar vanwaar die afstandige ondertoon? gaat het nog wel goed tussen haar en jou? maz bas |
|
| christina: | Zondag, oktober 27, 2002 21:15 |
| prachtig zoals je dit hebt omscheven liefs en knuffie mam christa |
|
| flyingbabe: | Zondag, oktober 27, 2002 21:14 |
| wacht ff gaan zien brr maar het is best koud buiten he? Zo is het leven *zucht* mooi gedicht Joris knuff, babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||