LEVEN!
Als een vogel heb ik leren vliegen,
vrij en op goed geluk, ook al gingen
mijn dromen al eens stuk.
Als een vis wil ik zwemmen,
naar het diepste punt van de zee,
niet wetend wat me zou overkomen,
kijkend naar al dat moois niet
te geloven.
Als een vlinder leer ik het leven ontdekken,
en kom zo op de mooiste plekken.
En als de wind zou ik willen waaien,
over de bergen en de dalen,
om terug te komen met geweldige
verhalen.
Maar als mens wil ik leven, en vooral wat
van mezelf geven.
Met liefde, warmte en tederheid, ook al is
er altijd die onzekerheid!
Reacties op dit gedicht
| Jadere: | Donderdag, februari 03, 2011 19:14 |
| Mooi gedicht....... | |
| waterval: | Maandag, oktober 28, 2002 01:02 |
| Hé,...dit is een mooi gedicht.... en die onzekerheid hebben we allemaal.....we hebben zoveel dromen en wensen....en alleen het leven zelf kan ons het antwoord geven....maar we moeten het er toch eerst op wagen.....op "goed geluk".... |
|
| Tynipox: | Maandag, oktober 28, 2002 00:29 |
| Wat een prachtig gedicht, ik heb er van genoten! Knuffels van Tyni. |
|
| blommeke: | Maandag, oktober 28, 2002 00:28 |
| een goed voornemen,... hou je eraan,... Blom |
|
Over dit gedicht
| Auteur: knufbeertje01 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||