OEPS ! ;-)
De maan schijnt door de bomen
en ik leg van jou te dromen.
Oeps, nee niet weer een romantisch
gedichtje,
want voor even zit ik nu in een nachtmerrie,
met een grimmas op mijn
gezichtje.
Al mijn vertrouwen ben ik nu verloren,
misschien was ik beter nooit geboren.
Geloven en hopen ik probeer het nog wel,
maar in mijn gedachten trek ik toch stilletjes
aan de alarmbel!
Want bestaat er in dit leven nog iets
zoals " houden van ",
of is het en blijft het een droom en is
er gewoon niets?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: knufbeertje01 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||