Verloren passie...
Het gejuich langs de zijlijn
adrenaline door m'n lijf
studsen tikkend door de hal
met m'n angsten geen verblijf
Me uitlevend
met de bal aan m'n voet
maar weldra weer kwijt
want het lukt me niet goed
Een kloof ontstaan
tussen mij en voetbal
de passie verbijtend
omdat ik weinig spelen zal
De teleurstelling
in elke seconde
omdat de spelvreugde
in verdriet uitmondde
Reacties op dit gedicht
| Mistress: | Zaterdag, november 26, 2005 17:20 |
| Sorry voor die vorige reactie, had niet door hoe het werkte. In ieder geval, ik ken je gevoel, heb er zelf ook mee te maken, in certain ways, I guess. Bedankt nog voor je reactie. Sterkte, Fenna. |
|
| Mistress: | Zaterdag, november 26, 2005 17:19 |
| knapke: | Donderdag, december 12, 2002 00:32 |
| Blijven in geloven meid, je hebt het karakter en het talent, ooit zal ook de rest daar wel achterkomen.. Don't you dare to give up! -me- xxx |
|
| yowjo: | Dinsdag, november 26, 2002 21:13 |
| ik ken het gevoel, en 'k weet dat het pijn kan doen maar meid, dingen komen dingen gaan mss moest dit wel gaan knuffeltje, yowjo |
|
| happy tear: | Dinsdag, oktober 29, 2002 16:20 |
| *snik* doet elke keer weer pijn als ik dit gedichtje lees, mn voetbalsterretje... Ik zou het zo graag anders zien, je verdient die erkenning, het vreugdegevoel na iedere wedstrijd... Srr dat ik de pijn niet kan wegnemen... I wish I could |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Raar mie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||