Verslavingen,

Jij die het gokken belangrijker vond als mij liefde geven..
Jij die het mij zo moeilijk maakte in mijn leven..
De angst de pijn en het verdriet,dit ging niet, dit mag toch niet?!!
Als de druk jou te groot wert en je verloor,kon ik het verduren,je sloeg mij gerust tegen de muren.
Jij hebt mij zo'n pijn gedaan,die stempel zal nooit meer weg gaan.
Ik was zo lief en zo goed voor jou,zelfs jij was mij ontrouw,was het geen gokken dan wel de drank,dit was mijn leven dit kreeg ik als dank.
Ik kan niet meer beminnen,en niemand kan mij nog voor zich winnen...ik heb pijn en wil alleen nog maar alleen zijn.
Ik vergeet dit niet,ik hou mijn leven verdriet.
Je kreeg mij mooi met alles strak,wat ben ik nu nog een wrak.
Ik klom weer op en begon opnieuw,ik ben nu niet meer mensen schuw.Ik ben weer een bloem,mooi en met roem.Jij kreeg mij niet klein...ik kan weer mezelf zijn.
Gok en drink jij maar,met jou ben ik allang klaar.