*~*Waar Ik Schuilen Kan...*~*
omringd door licht
voel ik me toch zo gevangen
in het donker
de wind buiten huilt en lijkt
te smeken om binnen te mogen
het bouwt een stapeltje hoop op tot er mss een klein gaatje vrij komt
om er zich veilig in te verstoppen
er te schuilen wanneer er dagen zijn zoals vandaag
ik hoop net zoals die wind
op een plaatsje in z'n hart
waar ik schuilen kan en er een nieuwe dag afwacht
waar ik een lichtje vind die me door deze grauwe donkere nacht helpt
waar ik toch soms z'n liefde voel
die nu spoorloos lijkt te zijn
voel ik me toch zo gevangen
in het donker
de wind buiten huilt en lijkt
te smeken om binnen te mogen
het bouwt een stapeltje hoop op tot er mss een klein gaatje vrij komt
om er zich veilig in te verstoppen
er te schuilen wanneer er dagen zijn zoals vandaag
ik hoop net zoals die wind
op een plaatsje in z'n hart
waar ik schuilen kan en er een nieuwe dag afwacht
waar ik een lichtje vind die me door deze grauwe donkere nacht helpt
waar ik toch soms z'n liefde voel
die nu spoorloos lijkt te zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sophie* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||