Bakstenen
Dons waarop ik lig en mee naar omhoog kijk,
Een baksteen dondert naar beneden, recht op mij af
Niet wijkend van zijn route naar beneden
Maar naar de magneet die hem lijkt te trekken
Ik ben die magneet
Achternagejaagd
Waar ik eerst zo vredig kon liggen en kijken
Is nu niets meer
Want ik ben gevlucht
Bang voor bakstenen..
Reacties op dit gedicht
| NooR: | Dinsdag, oktober 29, 2002 20:57 |
| Ben je een magneet voor bakstenen? Enigszins vreemd Eef... Maar er moet iets zijn dat ze uit hun baan brengt xxx NooR *broedend op anti-baksteenplan* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eef | 
|
|
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||