nu de nacht weer samensmelt
Nu de nacht
weer samensmelt
met de nieuwe dag
herinner ik me
het leven weer
kleur ik de herfst weer mee
zwarte schaduwen koesterden
de kleuren van de regenboog
al lijken ze nu wat vervaagd
nooit was het leven
zó vol herinnering
en hoop
Reacties op dit gedicht
| *Black Mamba*: | Zaterdag, september 02, 2006 15:38 |
| prachtig! zeg, leuk dat je positief bent! Veel geluk met het leven ;) xxx Black Mambie |
|
| karin jansen: | Woensdag, oktober 30, 2002 18:39 |
| ...wauw, heel erg mooi gedicht! ik ga hem nog eens lezen :-) |
|
| voske: | Woensdag, oktober 30, 2002 13:27 |
| Inderdaad een prachtig gedicht.Ik durf hier uit afleiden dat het weer heel wat beter met je gaat en daar ben ik blij om. liefs,voske |
|
| waterval: | Woensdag, oktober 30, 2002 10:37 |
| mooie herinneringen zijn een goede basis om er elke dag weer nieuwe aan toe te voegen.....schaduwen maken de kleuren soms vager maar af en toe als je héél goed kijkt staat de regenboog er weer in heldere kleuren.....geniet er van.....hoop doet leven.... prachtig gedicht..... |
|
| petrarcus (robert): | Woensdag, oktober 30, 2002 07:36 |
| Ik heb het talloze malen gelezen om te proberen het goed in me op te nemen en nu kan ik met zekerheid stellen dat ik het een intrigerend mooi gedicht vind. Groeten Robert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wolfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||