Negens kan ik vrolijk zijn.
Steeds bij jou in gedachten en dat doet pijn.
zelfs hier in het leslokaal.
Weet maar niet hoe ik je uit mijn hoofd haal.
Tranen branden fel achter mijn ogen.
Was die tijd dat we samen waren dan gelogen..???

Misschien was het een spel.
Nee dat was het voor mij zeker niet maar voor jou wel.
Mijn hart heb je geraakt.
Maar nu is dat wat mij kapot maakt.
wil je weg hebben uit mijn hart en ziel.
Wil vergeten waarom ik voor je viel.

Ik probeer steeds maar weer.
Maar ondaks alles blijf ik aan je denken en dat doet zeer.
Kan je nog niet laten gaan.
Maar dit gevoel kan ik ook niet aan.
Het vreed me langzaam.
Ik kan het niet ik kan niet zegguh stop.

Ik kan hier niets tegen beginnen.
Jij kwam gewoon ongewenst mijn hart binnen.
De sleutel ben ik kwijt.
Kan hem niet vinden dat is waarom ik lijd.

Vinden zal ik hem wel.
Dan pas kan ik je vergeten en hopelijk is dat snel.