Tijd
Net mijn ogen open
en ik moet aan je denken
Zie ik ons weer samen lopen
ik zou er geen aandacht meer aan moeten schenken
***
Maar het is niet te ontwijken
al die jaren samen met jou
Ook al kan ik nu verder kijken
het is niet moeilijk te begrijpen dat ik nog van je hou
***
Negen jaar lief en leed
negen jaar , bijna een heel leven
Niemand behalve jij die mij wat deed
niemand die ik ooit meer liefde heb gegeven
***
Net mijn ogen open
tijd om op te staan
Tijd om jou te laten gaan
Er zullen wel vaker momenten komen
dat ik nog over jou zal dromen
***
en ik moet aan je denken
Zie ik ons weer samen lopen
ik zou er geen aandacht meer aan moeten schenken
***
Maar het is niet te ontwijken
al die jaren samen met jou
Ook al kan ik nu verder kijken
het is niet moeilijk te begrijpen dat ik nog van je hou
***
Negen jaar lief en leed
negen jaar , bijna een heel leven
Niemand behalve jij die mij wat deed
niemand die ik ooit meer liefde heb gegeven
***
Net mijn ogen open
tijd om op te staan
Tijd om jou te laten gaan
Er zullen wel vaker momenten komen
dat ik nog over jou zal dromen
***
Reacties op dit gedicht
| Era: | Woensdag, februari 28, 2001 23:41 |
| I know. Love hurts. En toch... er zijn mensen die nooit hebben liefgehad... maar het voelt toch als een amputatie als iemand uit je leven verdwijnt... en niet uit je hart... sterkte |
|
| lex: | Woensdag, januari 17, 2001 23:21 |
| Ja, gemakkelijk is het niet hè. Ik moet 31 jaar proberen te vergeten. En of het nu 9 of 31 jaar zijn. Is en blijft even moeilijk. Vergeten gaat zo moeilijk! Sterkte in ieder geval. |
|
| ilona: | Maandag, januari 15, 2001 09:09 |
| is ook niet makkelijk om die gedachtes weg te gooien San...begrijp je maar al te goed...het doet toch nog wat..ook al ben je nu op de goede weg..laat het toe...een stukje verwerking... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||