Al twee maanden vergeet je me...

Al twee maanden zit ik weer op school
Met geen een leraar als idool
Ik heb niet eens een leuke klas
En ik wou elke dag dat ik al volwassen was

Al twee maanden ben ik terug in Nederland
Maar wel zonder vader aan mijn hand
Ik kan je niet eens vertellen hoe het is geweest
En je weet niet eens hoe ik voor het eerst heb gefeest

Al twee maanden zijn mijn broer en ik je kwijt
En ik weet het al lang: "Het is voor altijd"
Ik weet wel dat je niet meer terug zal komen
Daar kan ik alleen nog maar van dromen

Al twee maanden hoop ik dat je iets van je laat horen, even
Maar nee, je bent zomaar verdwenen uit mijn leven
En of je ooit nog terugkomt, dat weet ik niet
Wil ik dat, het maakt niet uit het doet toch vedriet

Geschreven door

anne(22)

Reacties op dit gedicht

anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

natascha kracht:	Vrijdag, november 01, 2002 12:29
He lieve anne, Ik vind t echt kut voor je,maar je komt er wel overheen!dat weet ik zeker,want je bent n heel sterk meisje!! Als er wast is kan je me altijd bellen he,06-13538521 Dikke kuzzzzzz natascha

��AiTaNnA��:	Donderdag, oktober 31, 2002 21:07
..#TrOoStHuGg SwEeTyYy#.. kweeni zo eejl goe wa'k anders zou kunne doen voor u'tjezzz.. -X- HuGGG -X- julianna'tjuuh¨¨

Over dit gedicht

Auteur: anne(22)
Gecontroleerd door: klitty
Gepubliceerd op: 31 oktober 2002
Thema's: [Eenzaamheid] [Kwaad] [Vaders]