Leegte
Een immense woestijn groeit
waar ooit inhoud ontstond
daar heb je nu een maagdelijk blad,
wit en onbeschreven
een uitgedroogde inspiratiebron
leegte waar ooit een boomgaard stond
en leven aan water ontsprong
nu alleen een eindeloos lege ruimte
een ellendig bodemloos vat
waar liefde ooit paarde aan leven
heb ik het allermooiste reeds gehad
en rest er nu slechts overleven
in de hoop in gedachte te blijven bestaan
in de hoop nooit vergeten te worden
door de inhoud die er ooit was
laat heden het verleden mij niet vergeten
in de hoop dat er ooit een toekomst was