~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Muziek weerklinkt in mijn hoofd
traag, melodieus en krachtig
rijgen de klanken zich aaneen
en vormen zo een fraaie symphonie
muziek van zoet zwevende violen
stemmen overeen met mijn gevoel
ze dringen diep binnen in mijn ziel
en brengen zo hun boodschap over
dromend en stil genietend
laat ik de klanken tot mij komen
sluit mijn ogen, mijn hoofd is leeg
ik drijf weg en wordt één met de muziek
de muziek geeft een geluksgevoel
laat me weer tot mijzelf komen
en zodra de magische klanken verstommen
ontwaak ik, verkwikt en uitgerust
~~~~~~~~~~~~~~~~
| jackyXXX: | Woensdag, november 06, 2002 11:43 |
| Heerlijk..... op het ritme van de muziek. jackyXXX |
|
| Albrecht Paul: | Dinsdag, november 05, 2002 23:43 |
| Tja... dat is dus een uitdaging aan AP, een schot voor de boeg! Eigen schuld, dit heb ik verdiend door niet voor te zetten. Leuke tekst, beschrijft heel goed hoe je opgaat in muziek, in zo'n brede harmonie. Al eens Scriabine beluisterd? Benieuwd of je dan zo zou schrijven. Of Strawinski? Dat zijn taaie rakkers! Je blijft wel erg beschrijvend, hier. De tekst dwarrelt niet, of danst of schuimt. Je bent de luisteraar, niet de muziek. Uitdaging voor ons, dussssss! |
|
| karin jansen: | Vrijdag, november 01, 2002 18:38 |
| :-) wat mooi ... zowel het beeld dat je oproept als het gedicht doe zo voort! |
|
| Auteur: Treurmenietje | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2002 | ||
| Thema's: | ||