zijn hand was bevroren,
door de regen, door de kouw,
maar ik mocht hem opwarmen
wat ik maar al te graag wou.
schele kon het me niet,
dat ie m'n hart al eens heeft vernield
de regen voelde warm
bij het gevoel dat ik hem weer vast hield
ook al had ik hem al zo vaak,
zo vaak langdurig vast gehad
het was toch weer iets nieuws
waardoor ik de zorgen vergat