Mijn dromen vloeien in woorden
met de ganzenveer door perkament
op het zachte vloeipapier
kleine blauwe vlekjes
gaan fantasievol leven
dansen voor mijn ogen
wonderlijk komen kleuren
in het donkerblauw
zo bekend tot leven
woelen in mijn liefde
zacht als herkenning
in het onuitwisbaar beeld
toch dromen of fantasie
zijn nooit te beschrijven
met jou in mijn hart
jou liefde ervaren
is bij elke ontmoeting
een wonder op zich.
01-11-‘02/23:40
Roxette: | Zaterdag, november 02, 2002 11:23 |
en zo kan het leven toch een droom zijn.... | |
waterval: | Zaterdag, november 02, 2002 04:15 |
Schitterend..... dromen kunnen nooit tippen aan de werkelijkheid als ze zo mooi is als hier is beschreven.....Maar liefde is nu eenmaal een wonder.... |
|
Basje : | Zaterdag, november 02, 2002 03:19 |
lekker gedicht... vooral de laatste paar strofes... maz Bas |
|
wijnand.: | Zaterdag, november 02, 2002 00:57 |
prachtig | |