Olifantenvel
Olifantenvel
geen stekels alstublieft vandaag
hou ze maar ver bij mij vandaan
de prikjes voel ik toch nog vaag
en ‘k heb slechts dunne sluiers aan
geen stekels in mijn blote huid
ik ben nu kwetsbaar en fragiel
mijn olifantenvel is uit
en alles prikt tot in mijn ziel
Reacties op dit gedicht
| happy tear: | Zaterdag, november 02, 2002 23:21 |
| Prachtig mooi, hier zijn geen woordjes voor... *Sprakeloos* Zo onder de indruk, weer door jou... Blijven stromen, Waterval ;o) |
|
| PeterdB: | Zaterdag, november 02, 2002 22:04 |
| Heel gevoelig gedicht van je; misschien kan ik je positief prikkelen door te zeggen dat ik het heel mooi vind? | |
| flyingbabe: | Zaterdag, november 02, 2002 12:50 |
| ja soms heb je van die dagen...dat je wat prikkelbaarder bent dan andere dagen..maar komt wel goed...zo is het leven:) knap verwoord knuff, babe |
|
| Roxette: | Zaterdag, november 02, 2002 11:41 |
| een hele zachte wind die je sluiers doet bewegen en de prikjes laat verdwijnen aait je heel verlegen.... Rox |
|
| blommeke: | Zaterdag, november 02, 2002 10:33 |
| je hebt gewoon van die dagen, dat je kwetsbaarder bent dan anders, goed dat je het aan kunt geven, heel mooi,...alweer,... Blom |
|
| wijnand.: | Zaterdag, november 02, 2002 08:35 |
| ontroerend en heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2002 | ||
| Thema's: | ||