zee van tranen
Tranen banen zich een weg
naar het diepste van men ziel
ze branden een spoor
in een baan rond men hart
ze vloeien zonder stoppen
tot een zee van verdriet
me eindeloos verder voert
tot ik verdrink
in de vloed
van men eigen tranen
Reacties op dit gedicht
| I love Misty: | Zaterdag, november 02, 2002 17:14 |
| tranen moeten stromen, ooit zal je glimlach weer komen xxx |
|
| waterval: | Zaterdag, november 02, 2002 17:12 |
| laat ze maar stromen want dat lucht op....je zal jezelf véél beter voelen daarna...... droevig maar mooi..... |
|
| P.O.K.: | Zaterdag, november 02, 2002 15:30 |
| tranen zullen altijd drogen na verbleking van de pijn door wat mooi is... keep your head up!!! | |
| flyingbabe: | Zaterdag, november 02, 2002 13:17 |
| begripvol gedicht luister naar de raad van Karin k vind dat ze gelijk heeft..verlies niet de moed joh knuff, babe |
|
| karin jansen: | Zaterdag, november 02, 2002 12:18 |
| zo ver zal het hopelijk niet komen, na regen komt zonneschijn ... heel mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: only me | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2002 | ||
| Thema's: | ||