Glas
ik ben berustend om de jaren
en eeuwig dankbaar voor wat was
hoezeer het leven moest verklaren
dat liefde breekbaar is als glas
de scherven snijden in mijn handen
en bloedend reiken ze naar ‘t licht
mijn schaduw likt er alle randen
waar ‘t louter eenzaam voelen dicht
Steven Vermeulen: | Dinsdag, oktober 28, 2003 08:48 |
jezus, Dit moet wel het lot zijn dat ik dit gedicht onder ogen krijg. Ik voel me net zo verlaten op het moment. prachtig gedicht met de juiste sfeer geschreven. |
|
Raar mie: | Zondag, november 17, 2002 17:13 |
als woorden je eenzaamheid konden vullen gaf ik ze allemaal aan jou spijtig dat ik er alleen niet zo'n mooie gedichtjes als jij kan maken maar dat zou spijtig genoeg ook je leegte niet kunnen vullen veel sterkte |
|
Wolfje: | Zondag, november 03, 2002 18:17 |
euh, hmmmm.... gewoonweg héél mooi Wolfje |
|
Roxette: | Zondag, november 03, 2002 16:59 |
prachtig waterval.... hier spreekt karakter.... in schoonheid.... liefs Rox |
|
free: | Zondag, november 03, 2002 12:41 |
heel mooi........ liefs free |
|
Theo van de Wetering: | Zondag, november 03, 2002 12:07 |
jij weet het ook te zeggen.... mooi |
|
pramodah: | Zondag, november 03, 2002 11:56 |
liefde is breekbaar als glas daarom moet men het met zachtheid behandelen.... liefs pramodah |
|
chiara32: | Zondag, november 03, 2002 10:55 |
Prachtig gedicht, kort maar prachtig | |
wijnand.: | Zondag, november 03, 2002 10:53 |
Ik hef het glas op dit prachtige gedicht | |
DrieGeetjes: | Zondag, november 03, 2002 10:01 |
Vlijmscherp gedicht, zeg! Mogguh, Waterval! Jo. ;o)x |
|
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2002 | ||
Thema's: |