ziek...
mama toen ik gisteren
voor de zoveelste keer weer m'n bed uit moest
omdat ik weer zo ziek was
en het braken niet kon laten
Toen ik voor de duizendste keer
dacht dat dit het einde was
omdat ik de pijn niet aankon
omdat er geen remedie kan baten
mama, waarom kwam je toen
niet heel even kijken
om te vragen of het ging
om niet van m'n zij te wijken
mama, waarom bleef je toen
gewoon rustig slapend in je bed
hoewel je heel goed wist
dat ik daar lag te braken tot en met!
mama, waarom vergat je
je dochter weer zo snel
ik heb het nog niet opgegeven...
jij blijkbaar wel
voor de zoveelste keer weer m'n bed uit moest
omdat ik weer zo ziek was
en het braken niet kon laten
Toen ik voor de duizendste keer
dacht dat dit het einde was
omdat ik de pijn niet aankon
omdat er geen remedie kan baten
mama, waarom kwam je toen
niet heel even kijken
om te vragen of het ging
om niet van m'n zij te wijken
mama, waarom bleef je toen
gewoon rustig slapend in je bed
hoewel je heel goed wist
dat ik daar lag te braken tot en met!
mama, waarom vergat je
je dochter weer zo snel
ik heb het nog niet opgegeven...
jij blijkbaar wel
Reacties op dit gedicht
| cleoke: | Maandag, december 23, 2002 20:43 |
| suuupermooi gedicht, echt waar!! 'k heb tranen in m'n ogen, zooooo mooi!! blijf volhouden meid,nooit de moed opgeven!! veel succes!! Greetz -x-cleoke-x- |
|
| Hanne*Panne: | Zondag, november 03, 2002 12:44 |
| kheb u gedichtjes hier allemaal geleze en ik moet zegge da ze allemaal heel mooi zijn! Echt waar! maja pettefixers zijn gewoon goed... | |
