Vlijmscherp...
vlijmscherp
de woorden
die worden verzwegen
verdedigen
onmogelijk maakt
de stilte
zwaar laat wegen
haarscherp
te lezen
wat niet
wordt geschreven
maar gekoesterd
in onwetendheid
van het beleven
door een ander
zwijgend
het ongegunde
laten blijken
is zoveel makkelijker
dan eerst
bij jezelf
binnen te kijken
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Maandag, november 04, 2002 13:59 |
| De laatste regels zijn wat beschuldigend en bot, daarmee haal je iets van je eigen scherpte weg. De zinsbouw klopt ook niet helemaal. Verder heel treffend. Tekst moet ráken en als je Voske stil krijgt (zie hieronder) dan heb je dus geraakt. Complimenten. |
|
| Ana (stacia): | Maandag, november 04, 2002 11:35 |
| Je blijft me verbazen. Prachtig! liefs ana |
|
| voske: | Zondag, november 03, 2002 23:17 |
| Jij zou een goede mentor voor me zijn Rox,je weet me als geen ander stil te krijgen. liefs,voske |
|
| wil melker: | Zondag, november 03, 2002 22:06 |
Lieve Roxette, het zijn woorden maar ze ontstijgen het papier en creeeren schooonheid en begrip in een dimensie die heel puur is.. die raakt aan de hemel. liefs wil |
|
| DrieGeetjes: | Zondag, november 03, 2002 17:50 |
| Das weer ene mooie! *smile!* Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2002 | ||
| Thema's: | ||