Allerzielen
Rouw is het lange verhaal
van een wond,
die" nooit meer" heelt.
Het is geboren uit
herinneringen en verwachtingen
en wil verteld worden
steeds meer.
Troosten is luisteren
naar het verhaal,
iedere keer
aandachtig en geduldig,
totdat het wachten
uit de verwachtingen
is weggeébd
en de herinneringen
schone geschenken zijn geworden.
Dan is de wond
die "nooit meer" heelt, geheeld.
van een wond,
die" nooit meer" heelt.
Het is geboren uit
herinneringen en verwachtingen
en wil verteld worden
steeds meer.
Troosten is luisteren
naar het verhaal,
iedere keer
aandachtig en geduldig,
totdat het wachten
uit de verwachtingen
is weggeébd
en de herinneringen
schone geschenken zijn geworden.
Dan is de wond
die "nooit meer" heelt, geheeld.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, november 05, 2002 00:41 |
| luister en sluit mij niet op in mijn wond, laat mij vertellen, dan welt er in mij alsnog een verbond. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elie-jeanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2002 | ||
| Thema's: | ||