Het gat
Het gat
Langzaam loop ik op het pad van het leven
Rijen bomen en struiken loop ik voorbij
Totdat ik opeens een gat zie opdoemen
Loop ik door of ga ik opzij?
Het gat is te breed om er langs te lopen
Is het ook te diep om er doorheen te gaan?
Zal ik het er gewoon op wagen
Moet ik opgeven of door blijven gaan?
Langzaam maar zeker loop ik door
Heel voorzichtig nader ik de rand
Als ik doorga kom ik er dan weer uit?
Loop ik rechtdoor of ga ik aan de kant?
Ik besluit rechtdoor te gaan
Want wat heb ik nou eigenlijk te verliezen?
Ik kan toch maar een kant op
Dus veel valt er nu niet te kiezen…
Reacties op dit gedicht
| bianca ockhuijsen.: | Zondag, november 03, 2002 21:18 |
| de makkelijkste weg is de weg waar je al lang niet meer aan denkt je brengt je gevoel wel mooi onderworde kus bianca | |
| Jessica.: | Zondag, november 03, 2002 20:01 |
| maar de afslag die ik heb genomen kent geen andere paden meer...het is een soort eenrichtingsverkeer.... | |
| karin jansen: | Zondag, november 03, 2002 19:40 |
| Er zijn meerdere paden hoor! mooi beschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2002 | ||
| Thema's: | ||