ik wil je dragen
op mijn vleugels
die teer lijken
maar door vertrouwen
sterker blijken
dan het blote oog
kan aanschouwen
het maakt
de hoogste bergen
beklimbaar
de kronkeligste wegen
begaanbaar
de diepste wateren
doorwaadbaar
verdrinken zal ik pas
als jij niet meer
in mij gelooft
Albrecht Paul: | Dinsdag, november 05, 2002 23:35 |
Tja, alsof de 'zin van je bestaan' met alle inspanningen erbij alleen maar afhangt van die ene. Is dat een liefdesverklaring? Nee, een afhankelijkheidsverklaring. Dat is geen liefde, Roxette. Zo mag je het natuurlijk wel neerzetten, het is een keuze. Maar het gedicht overtuigt de lezer niet, ergens 'pak' je me niet, met dit statement. |
|
blommeke: | Maandag, november 04, 2002 22:36 |
een pracht Rox, vol liefde,...maar geloof ook in jezelf,... Blom |
|
aseos: | Maandag, november 04, 2002 21:49 |
Kijk dat is nou waarheid in een heerlijk jasje:)! kus soesa | |
pramodah: | Maandag, november 04, 2002 10:20 |
zolang je zo blijft schrijven zal ik in jou geloven........... liefs pramodah |
|
Ria Overwater: | Maandag, november 04, 2002 10:17 |
Da's dom om niet meer in zo'n talent te geloven! Liefs Ria |
|
The Wizard Of Lightning: | Maandag, november 04, 2002 10:00 |
oe. dies moooooi. vlot geschreven lees lekker weg toppie |
|
wijnand.: | Maandag, november 04, 2002 00:53 |
hele mooie | |
voske: | Maandag, november 04, 2002 00:47 |
Heerlijke tekst enne...in jou geloven mag geen enkel probleem zijn volgens mij. liefs,voske |
|
waterval: | Maandag, november 04, 2002 00:38 |
ge hebt toch kaderkes genoeg in huis, want deze moet je beslist inlijsten..... héél mooi.... |
|
Sheena: | Maandag, november 04, 2002 00:14 |
woordenwaterval van betrouwbaarheid ..... ;-) Sheen |
|
Di Angeli: | Maandag, november 04, 2002 00:14 |
Hoe mooi en hoe lief.... | |
Auteur: Nina Laverona | ||
Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2002 | ||
Thema's: |