stinkies
toen ik nog klein was
vroeger,
ik bedoel echt heel klein.
toen zat ik op een varenblad
te wiebelen met m'n tenen
en ik had
een dopje op m'n kop
die goed bleef steken
tussen mijn twee spitse oren
ik had natuurlijk ook een toverfluit
met zulke hoge tonen
die jij niet eens kon horen
omdat jij toen al mens was
en ik
goh, ik zat daar maar
op dat groene varenblad
te kijken naar je grote voeten
grote stinkies had je
en nu...
nu ben ik als jij
alleen jij
hebt nog steeds je stinkies
vroeger,
ik bedoel echt heel klein.
toen zat ik op een varenblad
te wiebelen met m'n tenen
en ik had
een dopje op m'n kop
die goed bleef steken
tussen mijn twee spitse oren
ik had natuurlijk ook een toverfluit
met zulke hoge tonen
die jij niet eens kon horen
omdat jij toen al mens was
en ik
goh, ik zat daar maar
op dat groene varenblad
te kijken naar je grote voeten
grote stinkies had je
en nu...
nu ben ik als jij
alleen jij
hebt nog steeds je stinkies
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bibian | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||