en hij weigerde
weg te kwijnen
in de bekrompenheid
van hun geest
Sheena: | Maandag, november 04, 2002 22:18 |
kort en krachtig, onnavolgbaar, ik kan het niet .. dus in bewondering ;-) Sheen |
|
aseos: | Maandag, november 04, 2002 22:06 |
justement:)! ja ik leef ook nog, duik af en toe weer naar de oppervlakte vanaf de bodem van al mn schoolboeken! I've missed you! KUS soesa | |
*~ Mzz MpL ~*: | Maandag, november 04, 2002 17:40 |
Wow.. | |
Iejoor: | Maandag, november 04, 2002 13:14 |
...slik, mooi!!!!! | |
DrieGeetjes: | Maandag, november 04, 2002 13:13 |
Iets weigeren stelt grenzen voor. Men moet ervoor waken niet door de eigen grenzen ingesloten te worden... Geweldig gedicht! Stemt tot nadenken... Jo. ;o)x |
|
free: | Maandag, november 04, 2002 12:16 |
gelijk heeft ie! liefs free |
|
nena: | Maandag, november 04, 2002 12:03 |
een hele mooie deze !! groetje nena |
|
natascha joyce: | Maandag, november 04, 2002 11:47 |
hey, ik vind het jammer dat ik niets meer van je hoor!!! Kus Natascha |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2002 | ||
Thema's: |