onbezorgd
Iedere morgen klokslag half negen
Dan kom ik ze tegen
Mijn buurmeisje 26 jaar
Haar busje dat staat dan voor haar klaar
Ze zegt dan dat ze gaat werken
Heel onbezorgd en blij
Ze heeft geen idee van wat er in de wereld leeft
Ze heeft geen zorgen geen verdriet
En nee zielig is ze niet
Ze leeft in haar eigen wereld onbezorgd en blij
En toch ze hoort er helemaal bij
Christa
Dan kom ik ze tegen
Mijn buurmeisje 26 jaar
Haar busje dat staat dan voor haar klaar
Ze zegt dan dat ze gaat werken
Heel onbezorgd en blij
Ze heeft geen idee van wat er in de wereld leeft
Ze heeft geen zorgen geen verdriet
En nee zielig is ze niet
Ze leeft in haar eigen wereld onbezorgd en blij
En toch ze hoort er helemaal bij
Christa
Reacties op dit gedicht
| black flower: | Dinsdag, januari 16, 2001 16:30 |
| ja... was het leven maar zo simpel... | |
| ilona: | Dinsdag, januari 16, 2001 11:22 |
| ja zorgeloos en blij...dat kunnen wij niet altijd zeggen....heel mooi weergeven | |
| Joycie: | Dinsdag, januari 16, 2001 09:30 |
| het valt niet te begrijpen maar ik denk dat het beter is dat ze niet weten wat er de harde werled afspelen......liefs Joycie | |
| Joycie: | Dinsdag, januari 16, 2001 09:30 |
| fantastisch nederlands weer..;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||