Afgedankt
Tranen in mijn ogen
door de woorden die je sprak
Waarom heb je niet overwogen
dat je met die woorden misschien mijn hart brak
==
Het verdriet is zo groot
dagen heb ik nog naar je verlangt
Maar jou liefde voor mij was dood
en ik voel me nu afgedankt
==
Zou ik ooit nog in liefde kunnen geloven
mijn hart is zo ontzettend moe
Voel me zo opzij geschoven
niet wetende wat ik altijd fout doe
==
Het verdriet is zo groot
dagen heb ik nog aan je gedacht
Maar jou gevoel voor mij was in nood
en ik had lang genoeg op jou gewacht
==
door de woorden die je sprak
Waarom heb je niet overwogen
dat je met die woorden misschien mijn hart brak
==
Het verdriet is zo groot
dagen heb ik nog naar je verlangt
Maar jou liefde voor mij was dood
en ik voel me nu afgedankt
==
Zou ik ooit nog in liefde kunnen geloven
mijn hart is zo ontzettend moe
Voel me zo opzij geschoven
niet wetende wat ik altijd fout doe
==
Het verdriet is zo groot
dagen heb ik nog aan je gedacht
Maar jou gevoel voor mij was in nood
en ik had lang genoeg op jou gewacht
==
Reacties op dit gedicht
| lex: | Donderdag, januari 18, 2001 14:49 |
| Hoop dat dit gedichtje niet over het heden gaat. Weer verdriet.......? Dat gun je immers niemand niet. |
|
| Mark: | Dinsdag, januari 16, 2001 21:09 |
| ????????????? | |
| ilona: | Dinsdag, januari 16, 2001 19:56 |
| tuurlijk kan je in de liefde blijven geloven...er zullen altijd weer andere deuren voor je open gaan..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||