GEEN TOESPRAAK (en geen bloemen)
De regen valt gestadig neer,
het kan me niet veel schelen.
Strakjes komt de zon toch weer
en een liefde om te delen.
De lucht is dan wel grijs als lood,
maar toch ben ik gelukkig.
Ik leef en liever dát dan dood,
al ben ik soms wat nukkig.
Sta op al wie zijn naam hoort noemen,
de begrafenis gaat niet door vandaag,
geen toespraak en geen bloemen.
het kan me niet veel schelen.
Strakjes komt de zon toch weer
en een liefde om te delen.
De lucht is dan wel grijs als lood,
maar toch ben ik gelukkig.
Ik leef en liever dát dan dood,
al ben ik soms wat nukkig.
Sta op al wie zijn naam hoort noemen,
de begrafenis gaat niet door vandaag,
geen toespraak en geen bloemen.
Reacties op dit gedicht
| Sweetmint: | Dinsdag, mei 18, 2004 16:04 |
| Heel mooi gedicht en onderwerp!! (hoe kom je er eigenlijk op??) Heel interessant en leuk gedaan om het te mizen met een beetje humor!! -X-X-X- kusjes!! |
|
| waterval: | Dinsdag, november 05, 2002 14:58 |
| grmfl..... *nukkige waterval*........;-))) |
|
| DrieGeetjes: | Dinsdag, november 05, 2002 14:45 |
| Jep! De herfst schijnt een doods seizoen te zijn, terwijl het in feite juist het tegendeel is...... Je gedicht geeft me idd een opgewekt gedicht. Maar ik hang toch de slingers aan de muur, als je het niet erg vindt. *knipoog!* Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jos Witteman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2002 | ||
| Thema's: | ||