een echtpaar duivelse ogen
er schuilt een pyromaan, in elk pupil
ze krimpen en reflecteren
de glans van vlammen in beweging
een onbereisd iets, opnieuw voldaan
er mankeert wat aan zijn ontroering
het went al, aan de andere kant
alsmaar diep en triest denkend
ik probeer hem uit, moeite met zweten
waarom zo vreemd, niet door te gronden
er is toch wel iets
iets dat leeft en kan liefhebben
ingesloten door grijze muren janken kan
laat me staren
naar zijn ogen
verdwalen in het gevaar
de charmante bezetene
een kus schenken
geen onderscheid in werelden
ik weet
wie hij is
| Lost Hope: | Dinsdag, november 05, 2002 13:22 |
| prachtig -x- | |
| natascha joyce: | Dinsdag, november 05, 2002 12:12 |
| mooi gedicht... |
|
| Auteur: Armand Manoochehry | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2002 | ||
| Thema's: | ||