Stralend blauwe lucht.

Ik kijk omhoog het is stralens blauw,
het vriest een graad of vier.
Er hangt hier en daar een sluier dauw,
de dag begint met veel plezier.

In de verte loopt het wild wat rond,
ook zij zijn vroeg vandaag.
Je hoort het blaffen van een hond,
steld je zelf de volgende vraag.

Een stralend blauwe lucht,
en ik ben zo alleen.
Waarom sla ik op de vlucht,
Bang zegt iedereen.

Maar is die vraag nu wel zo raar,
of moet ik hem soms anders stellen.
Bang zegt iedereen,
maar laat ik dit vertellen.

Ik kijk omhoog een stralend blauwe lucht,
hoe zou het zijn samen met een ander.
Ik denk er aan en zucht,
waarom ik niet verander.

Toch bekruipt me het gevoel van,
denk stel je niet zo aan.
Maar als gevoel niet anders kan,
het komt toch ergens vandaan.

Het zijn mijn normen, het zijn mijn waarden,
neem in het leven ook deze horden.
Heb het maar te aanvaarden,
mischien kan het makkelijker worden.

Die gedachten maken mijn dag toch goed.
Ik kijk naar de stralend blauwe lucht.
………………wat een heerlijke dag.