Tranen rollen over mijn wangen.
Steeds blijf ik naar je verlangen.
Het verlangen doet zo pijn.
Omdat ik weet dat je niet meer bij me wil zijn.
Zoveel gevoelens heb ik om jou.
Ik vind het ook niet leuk hoor dat ik van je hou.
Maar ik kan er niks aan doen.
Blijf steeds terug denken aan die zoen.

Steeds hoor ik die dingen die je tegen me zei.
Waarom is het toch voorbij.
Liet ik je te makkelijk gaan.
Of ligt het daar niet aan.
Steeds weer dat verdriet om dat ik om je geef.

Jij bent een belangrijk deel waarvoor ik leef.
Anderen begrijpen dat misschien niet.
Maar om jou heb ik zoveel verdriet.

Doet pijn om te horen wat je allemaal doet.
Hou er mee op het is niet goed.
Het grijpt me allemaal zo erg aan.
Daardoor ben ik ook fout gegaan.
Wil je zo graag dit alles zeggen.
Maar het gaat niet en ik heb gewoon moeite om me daarbij neer te leggen!



(beetje vaag misschien maar dit moest ik ff kwijt)