geen zweep om mee te slaan
dit leed voelen we nu niet
geen draad om mee te spinnen
dit beheersen we nu niet
gecompliceerd zijn achterwege
nu hoeven we het niet
waarom het is, is onbekend
omdat daarom ontbreekt
hoe raadselachtig kan het zijn
het is realiteit
we vragen, vragen, klagen, vragen
blabla, blabla, blehbleh?
maar wat ik weet schiet eens tekort
motief voor leven is?
het allerdiepste eruit lokken?
of dodelijk gemis?
toch maar doorgaan met bestaan
nu ik er ben, zal ik maar blijven
houden van is hoop behouden
dus geef mij maar een kus
het allerhoogste is de hartstocht
opsporing verzocht
bevertje: | Woensdag, november 06, 2002 14:51 |
erg mooi geschreven... ben er een beetje stil van geworden hier... Liefs, Naomi |
|
louise: | Woensdag, november 06, 2002 13:50 |
een mooie :D liefs madame lucifer;):P |
|
~Marina~: | Woensdag, november 06, 2002 09:52 |
hmmz weer lekker Ar hoor maar mooi dichie! liefs, Mar |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 06 november 2002 | ||
Thema's: |