Lof der Zotheid
O
Lof der zotheid
beroert gekte in mijn ziel
sinds je heldere ogen flitsend
electrificeren
mijn pupillen zigzaggen
op zoek naar bevruchting van zielen
zinderend en dronken van verliefdheid
in wartaal en stuntelend bewegend
herleeft een puberaal gekscheren
je stem ontsteekt energie
raast mijn brein aan flarden
een paralyse van het woord
een verankering slaat toe
midden het hart
vervloeien de letters van je naam
de kadans versnelt
in gelukzalige waanzin
blijft een woord in echo
Sandrine
Lof der zotheid
beroert gekte in mijn ziel
sinds je heldere ogen flitsend
electrificeren
mijn pupillen zigzaggen
op zoek naar bevruchting van zielen
zinderend en dronken van verliefdheid
in wartaal en stuntelend bewegend
herleeft een puberaal gekscheren
je stem ontsteekt energie
raast mijn brein aan flarden
een paralyse van het woord
een verankering slaat toe
midden het hart
vervloeien de letters van je naam
de kadans versnelt
in gelukzalige waanzin
blijft een woord in echo
Sandrine
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: vermeiren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||