Had het al anderhalve week niet gedaan,
zag door de wolken weer de maan.
Had ik het overwonnen,
nee,want nu is het weer begonnen.
Voelde me even n kort moment slecht,
ja hoor,het was weer terug,dit gevoel was echt.
Wat moest ik anders met dit gevoel,
Jullie weten toch wel wat ik hiermee bedoel?
Ik sloeg n glas kapot,
en sneed mijn arm helemaal verrot.
Mijn arm kleurde rood,
ik had n gevoel van,ik wil dood.
Dit leven,met zulke buien,
het is zo erg verrot.
Was het maar niet zo moeilijk,
om er mee op te houden.
Maar het bleef maar bij krassen,
want ik wist dat ik ermee op moest passen.
Ik wil nu nog niet echt dood,
maar ondertussen is mijn bed ook rood.
Ik ben ermee gestopt,die dag,
want ik weet dat er mensen zijn van wie ik dit niet mag.
Zij geven om mij,
en ze maken mij soms ook blij.
Mijn arm ziet er weer niet uit,
draag nu truien met lange mouwen.
niemand die het ziet,
niemand die weet hoe het echt met mij gaat.
Niemand die het eigenlijk ook maar n beetje interreseerd...
Vrienden,wie zijn ze,en nog belangrijker,
waar vind je ze....
***natascha kracht***