Mijn hoofd op jou schouders
Mijn hoofd op jou schouders;
Ik herinner me,
dat ik mijn hoofd op jouw lichaam drukte,
stevig tegen je aan.
Dat de hemel boven ons donker werd,
en dat de sterren vanzelf op hun plaats gingen staan.
Voor het eerst sinds tijden,
Het mooiste gevoel,
de mooiste gedachte.
Het mooiste moment,
waar ik altijd al op wachtte.
Is gekomen,
is gegaan.
Heeft niet eeuwig geduurt,
vandaar de traan,
maar hij zal nog eens komen,
heel erg snel.
Ik weet het,
ik voel het,
dus moet het wel.
Het was mijn lichaam,
tegen die van jou.
Het was mijn hoofd,
die op jouw schouder rustte wou.
Het waren mijn ogen,
die zich langzaam sloten.
Het waren mijn gedachten,
die mijn wereld vergrootten.
Het was dit moment,
deze gedachten,
waar ik al mijn hele leven,
op had zitten wachten.
Het is dit gevoel,
jouw bestaan.
Daarom weet ik zeker,
dat ik je nooit meer zal laten gaan.
Reacties op dit gedicht
| jackyXXX: | Donderdag, november 07, 2002 21:45 |
| jawel hoor let maar op maar..........mooi gedicht jackyXXX |
|
| Jolien Debonne: | Donderdag, november 07, 2002 20:20 |
| waauw, chippy, ik heb het gelezen met groeiende verbazing zo mooi verwoord heb ik het nog nooit gezien groetjes Jolien |
|
| mientje: | Donderdag, november 07, 2002 19:31 |
| kweeeeeeenu ferm, echtwaar prachtig gewoon!!!!!! | |
