Ik kan het niet meer aan
Ik zit in de klas en kijk uit het raam
langzaam zink ik weg in mijn gedachten
ik denk aan wat er zoal in mijn leven gebeurd is
en vraag me af of iemand mijn pijn kan verzachten
Want wat er gebeurd is
dat kan ik niet zo maar vergeten
er over praten durf ik niet
want ik wil niet dat anderen het weten
Dat ik mishandeld werd
dat mijn vader aan de drank was mogen ze niet weten
en dat ik werd gepest
dat kan ik niet zomaar vergeten
Kon ik maar gewoon verder leven
zonder al dat gestress
weer mijn oude ik worden
en mezelf niet kapot maken met een mes
Plotseling schrik ik op
het is de leraar
hij vraagt of er wat is
nee,niks,laat me nou maar
Huilend loop ik de klas uit
iedereen kijkt me aan
ik hoor ze over me praten
ik wou dat ik nooit had bestaan
Even later zit ik alleen in de wc
ik snij mezelf in mijn polsen totdat het bloedt
ik krijg een kick
ik voel me weer goed
Maar even later besef ik dat ik me juist slechter voel
waar heb ik toch gedaan
ik heb echt hulp nodig
ik kan het niet meer aan
Je dacht dat je me kende
je dacht me onder controle te hebben
dat dacht je
maar je hebt het mis
je kent me niet eens
en je zult me ook nooit meer leren kennen
want straks ben ik verdwenen uit je leven
langzaam zink ik weg in mijn gedachten
ik denk aan wat er zoal in mijn leven gebeurd is
en vraag me af of iemand mijn pijn kan verzachten
Want wat er gebeurd is
dat kan ik niet zo maar vergeten
er over praten durf ik niet
want ik wil niet dat anderen het weten
Dat ik mishandeld werd
dat mijn vader aan de drank was mogen ze niet weten
en dat ik werd gepest
dat kan ik niet zomaar vergeten
Kon ik maar gewoon verder leven
zonder al dat gestress
weer mijn oude ik worden
en mezelf niet kapot maken met een mes
Plotseling schrik ik op
het is de leraar
hij vraagt of er wat is
nee,niks,laat me nou maar
Huilend loop ik de klas uit
iedereen kijkt me aan
ik hoor ze over me praten
ik wou dat ik nooit had bestaan
Even later zit ik alleen in de wc
ik snij mezelf in mijn polsen totdat het bloedt
ik krijg een kick
ik voel me weer goed
Maar even later besef ik dat ik me juist slechter voel
waar heb ik toch gedaan
ik heb echt hulp nodig
ik kan het niet meer aan
Je dacht dat je me kende
je dacht me onder controle te hebben
dat dacht je
maar je hebt het mis
je kent me niet eens
en je zult me ook nooit meer leren kennen
want straks ben ik verdwenen uit je leven
Reacties op dit gedicht
| Sensitive Girl: | Woensdag, november 13, 2002 15:42 |
| Lieve "Roseblood", Je durft er niet over te praten, maar uit je gevoelens dan via deze weg en zoek steun in de reacties van mensen die je begrijpen.. Een erg mooi en gevoelig gedicht, waar ik me in kan vinden. Zoek mensen met wie je kan praten, want een iets als dit kan je niet alleen aan.. Zet je over je angsten heen, en durf hierover te praten. Men maakt dingen mee, en dat kan heel erg zijn, daar weet ik alles van, maar zonder steun van anderen kom je er niet. Ik heb ook iemand geholp |
|
| Desaever Christophe: | Zaterdag, november 09, 2002 23:32 |
| waarom doe ge da nu allemaal ik werd vroeger gepest op school maar da heb ik allemaal nie gedaan hoor je moet er gewoon nie naar luisteren, da helpt zeker da hielp van mij. |
|
| natascha kracht: | Vrijdag, november 08, 2002 14:24 |
| Zelfmoord is nooit n oplossing,je doet er alleen maar andere mensen pijn mee! Als er wat is kan je me altijd mailen! Lees mijn gedichten maar eens. Dikke kuzzzzz natascha |
|
| Sharky: | Vrijdag, november 08, 2002 00:57 |
| he meisje hou je taai ik help je er wel over heen ja als je me terug mailt naar richard_s@dolfijn.nl dan zal ik je helpen ja?? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Infinity | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2002 | ||
| Thema's: | ||