Gesprongen
Bevroren glas in vuur gelegd
spat in duizend stukjes uit elkaar
verspreid over een grote oppervlakte
in plaats van één geheel te vormen.
Ik voel liefde omslaan in haat
vriendschap verwrongen tot wantrouwen
flarden van gevoelens en gedachten
en ik weet niet waar ze thuis te brengen.
Ik wordt heen en weer gesleurd
van het ene uiterste naar het ander
heb het gevoel dat ik op springen sta
of dat ik vanbinnen allang gesprongen ben.
spat in duizend stukjes uit elkaar
verspreid over een grote oppervlakte
in plaats van één geheel te vormen.
Ik voel liefde omslaan in haat
vriendschap verwrongen tot wantrouwen
flarden van gevoelens en gedachten
en ik weet niet waar ze thuis te brengen.
Ik wordt heen en weer gesleurd
van het ene uiterste naar het ander
heb het gevoel dat ik op springen sta
of dat ik vanbinnen allang gesprongen ben.
Reacties op dit gedicht
| Marten: | Woensdag, november 13, 2002 01:56 |
| Een hele mooie woordkeuze...wauw! | |
| gevleugeld vriendje: | Donderdag, november 07, 2002 23:55 |
| Prachtig geschreven en pure waarheid... sterkte et adieu |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nette | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2002 | ||
| Thema's: | ||