Ze zeggen dat het slijt
Dat het verdriet heel langzaam verdwijnt
Maar hoe kan verdriet nou slijten
Er is een geliefd persoon kwijt...
De gedachten aan die persoon
Draag je altijd met je mee
Je leven lang hoort die persoon nog bij je
Voel je verstrengeld in al je wel een wee
Het snijden doet misschien iets minder pijn
Je dagen worden weer iets beter
Maar diep van binnen blijf je voelen
Hoe graag je nog bij die ander zou willen zijn
Pijn doet het dat je zijn stem niet meer hoort
Dat je nooit meer met hem kan praten
Want hoe kan je nou verwerken
Dat een geliefd persoon te vroeg het leven
heeft moeten verlaten
Nooit meer die wijze woorden
Over hoe je leven moet zijn
Nooit meer die mooie momenten
Zij maakten je leven zo fijn
Er zullen dagen zijn,
dat je het zo duidelijk meemaakt
De herinneringen zullen opkomen
En je hoopt dat ie over je waakt
Een persoon zo lief en goed
Verlies, wat zoveel met je doet
Momenten, woorden, dagen, die er voor altijd bij horen
De tijd kan dat echt niet bekoren
Je had nog zoveel samen willen delen
De rest van je leven had hij bij moeten zijn
Soms worden de momenten je echt teveel
Want je hart zal nooit meer echt helen
Pijn zal je misschien iets minder gaan voelen
Maar slijten zal het never niet
Het verliezen van die ander
Doet je de rest van je leven intens verdriet
Mabel deze is door jouw woorden geschreven. Voor al die mensen die leven met het verlies van een geliefd persoon en het verdriet daarom....