Niemand zal mijn tranen zien
Je gezicht lacht, maar je ogen lachen niet mee.
Je bent anders, dan iedereen dacht, je bent niet tevree.
Diep van binnen voel je de pijn, van het ànders zijn.
Je voelt het onbegrip, omdat jij niet leeft, zoals de rest :
Ik, en alleen maar ik..
In jouw ogen zie je hoe de wereld daarom wordt verpèst.
Het anders zijn is je eigen schuld, daarom word je door weinigen geduld.
Niemand neemt je serieus, Niemand geeft je een eigen keus.
Niemand die de bitterheid diep van binnen ziet...
De tranen daar..die je nooit naar buiten liet.
Eenzaam leef je, voor anderen onbegrepen voort..
Als een mens..die niet bij de mensen hòort!
Reacties op dit gedicht
| The Bandit: | Zaterdag, november 09, 2002 14:28 |
| thanks wizz,gelijk veranderd..en de rest..thanks voor het commentaar..!! :) | |
| friedel: | Zaterdag, november 09, 2002 12:38 |
| dit gedicht is echt een spiegel voor velen denk ik... zo herkenbaar, dat gevoel... iedereen heeft dit gevoel minstens 1 keer in z'n leven denk ik. knap werk... ga zo door. |
|
| geranne: | Zaterdag, november 09, 2002 11:51 |
| snif snik. Nu zie ik pas hoe ik leef.... dank je wel. XXXzjes Geranne |
|
| The Wizard Of Lightning: | Zaterdag, november 09, 2002 10:52 |
| wit/niet zwart. leest beter. kijkt mooier ;) Leuk gedaan meid. en goeie morgen |
|
| Iejoor: | Zaterdag, november 09, 2002 09:28 |
| goh...dit ken ik... veel sterkte, je kan er altijd eens over mailen als je wilt. Dit wekt wel een beetje nieuwsgierigheid op...;) Liefs chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Bandit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2002 | ||
| Thema's: | ||