.: afscheidsbrief :.
Lieve wie dit leest
Mijn laatste beslissing,
Ik zal nu gaan
Het spijt me verschrikkelijk
Voor wat ik heb gedaan
Als jullie dit lezen ben ik er nog wel
Jullie zien alleen mijn lichaam,
Het lichaam dat ik heb verlaten
Nogmaals, het spijt me voor wat ik heb gedaan
Papa zei dat ik niet moest zeuren
Hij zei dat er kinderen waren die dood gingen
En dat die kinderen wél wouden leven
En zo vertelde hij meer van die dingen
Mama wist er niets van
Ze schreeuwde altijd maar naar mij
Zelfs als ik iets voor ze gedaan had
Maar nu ben ik ervan verlost, eindelijk vrij
To Dorðan, bex, beth and some others:
I promised you guys to forget that way to be free
I also promised you to visit you once
Now I can see you ,my friends, although you’ll not be able to see me
Ook waren er nog anderen die ik had verteld
Dat ik een einde ging maken aan dit ‘gedoe’
Ze dachten dat een 12-jarige dat nooit zou doen
Maar wat doet de leeftijd er nou toe?
Papa en mama,
Ik schaam me niet als ik zeg
Dat ik van jullie hield, met heel mijn hart
Maar ik moet nu echt weg
Hetzelfde geldt voor mijn lieve broers (en de vriendin van m’n broer en haar ouders)
’t was niet altijd evengoed te zien
maar ik hield ook van jullie
En dit is toch echt wat ik verdien
Ook voor de rest van mijn familie
En de rest van mijn vrienden
Ik hield van jullie
Ik was niet de vriendin die jullie verdienden
Ik zal altijd bij jullie blijven
Vergeet me niet, ik zal jullie ook nooit kunnen vergeten
Huil niet om mij, blijf maar gewoon van mij houden
- kusje –
jullie 12-jarige vriendin/(klein)dochter/nichtje/zus(je)
P.S Ik weet dat ik slecht kan dichten, trek je daar alsjeblieft niets van aan
Mijn laatste beslissing,
Ik zal nu gaan
Het spijt me verschrikkelijk
Voor wat ik heb gedaan
Als jullie dit lezen ben ik er nog wel
Jullie zien alleen mijn lichaam,
Het lichaam dat ik heb verlaten
Nogmaals, het spijt me voor wat ik heb gedaan
Papa zei dat ik niet moest zeuren
Hij zei dat er kinderen waren die dood gingen
En dat die kinderen wél wouden leven
En zo vertelde hij meer van die dingen
Mama wist er niets van
Ze schreeuwde altijd maar naar mij
Zelfs als ik iets voor ze gedaan had
Maar nu ben ik ervan verlost, eindelijk vrij
To Dorðan, bex, beth and some others:
I promised you guys to forget that way to be free
I also promised you to visit you once
Now I can see you ,my friends, although you’ll not be able to see me
Ook waren er nog anderen die ik had verteld
Dat ik een einde ging maken aan dit ‘gedoe’
Ze dachten dat een 12-jarige dat nooit zou doen
Maar wat doet de leeftijd er nou toe?
Papa en mama,
Ik schaam me niet als ik zeg
Dat ik van jullie hield, met heel mijn hart
Maar ik moet nu echt weg
Hetzelfde geldt voor mijn lieve broers (en de vriendin van m’n broer en haar ouders)
’t was niet altijd evengoed te zien
maar ik hield ook van jullie
En dit is toch echt wat ik verdien
Ook voor de rest van mijn familie
En de rest van mijn vrienden
Ik hield van jullie
Ik was niet de vriendin die jullie verdienden
Ik zal altijd bij jullie blijven
Vergeet me niet, ik zal jullie ook nooit kunnen vergeten
Huil niet om mij, blijf maar gewoon van mij houden
- kusje –
jullie 12-jarige vriendin/(klein)dochter/nichtje/zus(je)
P.S Ik weet dat ik slecht kan dichten, trek je daar alsjeblieft niets van aan
Reacties op dit gedicht
| bjorn buysse: | Woensdag, februari 09, 2005 15:29 |
| ik vind dat je een apparte schrijfstijl hebt maar je zegt dat je niet kan dichten , denk positief , je kan dichten zonder je gat op te lichten ! zéér mooi gedicht ze | |
| natascha joyce: | Donderdag, november 14, 2002 10:07 |
| hey meid, ik hoop dat je het leven nog niet hebt opgegeven! Ik wil er voor je zijn, want niemand verdiend het om je zo te voelen... Kus Natascha PS:je mag me altijd mailen, ik weet wat je doormaakt!!! |
|
| The Wizard Of Lightning: | Zondag, november 10, 2002 15:31 |
| je kan leren dichten daarbij is dichten een kunst en kunst is uniek en unieke kunst kan alleen door de kunstenaar gemaakt woorden. jij dus. |
|
| darkchild: | Zondag, november 10, 2002 10:10 |
| kom op rockzie open je ogen, kijk om je heen na regen komt zonneschijn maar je moet wel in jezelf geloven! dikke kus Suzan |
|
| karin jansen: | Zaterdag, november 09, 2002 19:28 |
| ik hoop dat het nog niet te laat is: niet opgeven! De wereld zit nou eenmaal vol met ellende, maar er zijn zeker ook nog wel goede dingen!! Probeer daar dan naar te kijken | |
| Terrio: | Zaterdag, november 09, 2002 18:15 |
| Je kan juist goed dichten. Geef nooit op en laat de wereld je niet kisten. | |
| christina: | Zaterdag, november 09, 2002 17:16 |
| het is altijd gemakkelijk om de laatste weg te kiezen net zoiets als je eerst de laatste bladzij van een boek leest |
|
| christina: | Zaterdag, november 09, 2002 17:16 |
| het is altijd gemakkelijk om de laatste weg te kiezen net zoiets als je eerst de laatste bladzij van een boek leest |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rockzie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2002 | ||
| Thema's: | ||