Toen ik het nieuws hoorde,
kwam de eerste shock maar niet.
Geen besef en geen verdriet.
Terwijl alle mensen zaten te huilen,
kreeg ik een schuldgevoel.
En toen kwamen de depribuien
Nog nooit had ik me zo eenzaam
gevoeld. M'n leven was een donker
gat en stond stil. Waarom moest
jij een einde aan je leven maken?
Maar toen wist ik: nooit zal ik
alleen zijn. Jij zal me altijd bijstaan
en me door de moeilijke dagen
helpen. Mijn wereld kon weer
verdergaan...