Zoals ik ben
Op een regenachtige herfstdag
zie ik iemand in de spiegel staan
Ik voel me naakt
twee grote ogen kijken me aan
Mijn spiegelbeeld kijkt naar me
zoals ik ben
En het is zo raar
dat ik mezelf er niet in ken
Ik zou wel willen
maar ik kan het niet
Van buiten ben ik dat lieve, leuke meisje
van binnen ziet niemand me niet
Ik kijk weer in de spiegel,
misschien dat ik er toch zal staan
maarnee, nog steeds dat lieve, leuke meisje
dat mij zonder mijn gevoelens laat gaan.
zie ik iemand in de spiegel staan
Ik voel me naakt
twee grote ogen kijken me aan
Mijn spiegelbeeld kijkt naar me
zoals ik ben
En het is zo raar
dat ik mezelf er niet in ken
Ik zou wel willen
maar ik kan het niet
Van buiten ben ik dat lieve, leuke meisje
van binnen ziet niemand me niet
Ik kijk weer in de spiegel,
misschien dat ik er toch zal staan
maarnee, nog steeds dat lieve, leuke meisje
dat mij zonder mijn gevoelens laat gaan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kweenie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2002 | ||
| Thema's: | ||