De monnik is in stilte
zonder woorden
toch in eindeloos gebed
zijn voeten schuiven niet
starend naar mijn woorden
eenzijdig zijn contact
‘stilte’ zei de monnik zacht
‘niets van mij leeft
openlijk naar de ander’
hij leeft zijn overtuiging
woorden komen toch
ook als hij zwijgen blijft
zijn lezen raakt mijn ziel
hoe lief zijn liefde reikt
lijkt de onrust zijn stilte
wat hem zwijgt.
10-11-‘02/19:38
koelemij,harold: | Maandag, november 11, 2002 07:57 |
(::) | |
Basje : | Zondag, november 10, 2002 21:27 |
zou hij nog meelezen??? zou wel een gerusstellende gedachte zijn...en hopenlijk lezen wij hem ook snel weer... aparte insteek die monnik... aardig gedicht... groet Basje de monnik;D |
|
louise: | Zondag, november 10, 2002 20:57 |
hier is gewoon niets op te zeggen dit vind ik echt een hele mooie liefs louise |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2002 | ||
Thema's: |