- Dat moment, gelijk -
twee wolken raken rakelings
de zielenstof van de onlangs
heengegane eenzaamheid en
vernietigen daarmee de treurnis
die door dé stof werd begeleid...
Naar gelang de tijd verstrijkt
en de wolken passeren bekruipt
mij het gevoel dat ik
word geraakt,
terwijl haar druppels
mij magnetisch omzeilen...
Als ik zijdelings
op mijn schouder kijk
zie ik dé stof in alle kleuren,
mijn neus breekt open
en ik proef de kleuren...
Langzaam draai jij
je hoofd opzij
en wenk je mij...
- ingmar -
*wenk me maar*