Voor jou m’n liefste
Voor jou alleen
Componeer ik deze prachtige symfonie
Maar geen noot
Hoe prachtig ze ook klinkt
Waarmee ik jou op papier kan zetten

Mijn dwarsfluitsolo
Is niets vergeleken met je lach
En ook het warme timbre van de cello geeft niet weer
Hoe mijn hart brandt van verlangen
Wanneer ik je zie
Noch evenaart de xylofoon
Je fonkelende ogen

Ik schrijf en schrijf en
Besef dat jij buiten mijn kunnen ligt
Proberen deed ik wel
Maar kende geen succes
Dus geef ik het op
Machteloos

Maar stilletjes blijf ik hopen
Diep vanbinnen
Dat die ene noot of prachtige solo
Mij te binnen valt
Dan zal ik schrijven als nooit tevoren
Het zal een meesterwerk zijn

Ik hoop alleen
Dat als het mij niet te binnen schiet
Een andere componist niet zo dom en onwetend is
Om van die prachtige symfonie
Een ordinaire mars te maken