Als ik even een denkbeeld van jou mocht zijn,
zou ik zoeken naar de reden.
Ik kan het wel begrijpen
maar zou het toch graag weten.
Eén enkel woord was voldoende
Om je aan mijn kant te begeven.
Waar vreugde en gelach
ons in mekaars armen bracht.
De hitte van de vuren
voelde ik door mijn handen
toen ik je even aanraakte.
En door de kracht van onze blikken
en je handen werd onze blanke eenheid
nat gespat.