storm in mijn hart
Woeste golven,
Storm in de nacht.
Orkanen razen over,
En benemen alle pracht
Door een draaikolk meegesleurd,
Naar de diepte van de zee.
Allesverwoestend en genadeloos,
Neemt het alles met zich mee.
Hagel en sneeuw,
Regen verschijnt.
Alles verbleekt
Nu de zon niet meer schijnt.
Nooit gedacht dat ik me zo kon voelen,
Tot je besloot weg te gaan van mij.
Elke nacht lig ik te woelen,
En jij, jij bent nu vrij
Storm in de nacht.
Orkanen razen over,
En benemen alle pracht
Door een draaikolk meegesleurd,
Naar de diepte van de zee.
Allesverwoestend en genadeloos,
Neemt het alles met zich mee.
Hagel en sneeuw,
Regen verschijnt.
Alles verbleekt
Nu de zon niet meer schijnt.
Nooit gedacht dat ik me zo kon voelen,
Tot je besloot weg te gaan van mij.
Elke nacht lig ik te woelen,
En jij, jij bent nu vrij
Reacties op dit gedicht
| Marten: | Dinsdag, november 12, 2002 15:21 |
| Droevig, maar ontzettend mooi verwoord. Ik hoop dat je ooit je situatie voor jezelf kan accepteren en er vrede mee hebben Marten |
|
| sunshine2you: | Dinsdag, november 12, 2002 14:56 |
| Zorg dan ook ervoor dat jij je vrij voelt en laat het gaan. Denk er niet meer zoveel aan! Sterkte ermee Kuzzz en knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marita32 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2002 | ||
| Thema's: | ||