Woensdagmiddag ben ik door een vriendin van me opgebeld…ik hoorde toen het vreselijke nieuws dat mijn ex-vriend, en tevens een hele goede vriend van mij, die nacht zelfmoord had gepleegd. Ik had hem nog zoveel willen zeggen, nog even vast willen houden, hem nog eens willen zien…maar nu kan dat niet meer, ik ben hem kwijt…en ik mis hem…ik kan hier niet mee omgaan, en ik kan het absoluut niet verwerken, laat staan vergeten…of laten verwateren
LIEVE NATHAN IK HOUD VAN JE…IK ZAL JE NOOIT VERGETEN

Dit verlies kan ik niet dragen
De pijn is te groot
Wanneer zal ik dit eindelijk kunnen accepteren
Jou onherroepelijke dood

Vandaag afscheid van je genomen
Jou lichaam werd één met de grond
Zo ver bij mij vandaan en toch zo dichtbij
Zoals jij dat goed vond

Morgen zal het leven weer verder gaan
Maar jij bent in mijn gedachten
Jij bent in mijn hart, in mijn leven
De momenten dat wij samen huilden en lachten

Een verschrikkelijke manier om het leven te beëindigen
En toch zal ik hier vrede mee moeten hebben
Jij kon niet meer, was wanhopig, kapot van verdriet
Je hebt ons al die tijd lopen neppen

Niets, geen teken, van jou gevoelens
Niets, geen teken, van jou besluit
We weten enkel dat je het gedaan hebt
Waarom, dat maakt nu niks meer uit

Het was jou keuze, jou verdriet
Maar lieve Nathan, we blijven van je houden
Je blijft voor altijd in ons hart
Vergeet dat alsjeblieft niet