hoe
hoe heb ik kunnen denken
dat mijn ziel alleen zou zijn
dat ik zachtjes zou verdwijnen
zonder leven
zonder pijn
dat de aarde rond zou draaien
zonder dat ik het nog wist
en de tijd zich laat verwaaien
en geen naam
had mij gemist
hoe had ik kunnen weten
kunnen zien met ogen dicht
kunnen voelen in de nevels
naar jouw handen
naar jouw licht
hoe had ik kunnen hopen
kunnen kijken met mijn hart
naar een zon die zou verwarmen
om de waarheid te omarmen
waar het leven is gestart
ik hou van je
wil je geven wat ik miste
wil je zien hoe vaak ik kan
wil de waarheid met je delen
samen leven
houden van
dat mijn ziel alleen zou zijn
dat ik zachtjes zou verdwijnen
zonder leven
zonder pijn
dat de aarde rond zou draaien
zonder dat ik het nog wist
en de tijd zich laat verwaaien
en geen naam
had mij gemist
hoe had ik kunnen weten
kunnen zien met ogen dicht
kunnen voelen in de nevels
naar jouw handen
naar jouw licht
hoe had ik kunnen hopen
kunnen kijken met mijn hart
naar een zon die zou verwarmen
om de waarheid te omarmen
waar het leven is gestart
ik hou van je
wil je geven wat ik miste
wil je zien hoe vaak ik kan
wil de waarheid met je delen
samen leven
houden van
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, juni 23, 2003 12:06 |
| doordat het op de homepage terecht kwam, zag ik alsnog dit gedicht en het raakte me ineens, vreemd want ik heb het destijds gekeurd dus ik moet het al gelezen hebben, was vast een heel drukke keurdag *knipoog*. Gelukkig kreeg ik alsnog de kans het vandaag te lezen ... met veel genoegen en een zweempje melancholie .. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2002 | ||
| Thema's: | ||